Magisch landschap: Met twee zooms door het kleurrijke Scandinavië

Scandinavië in de herfst - een wereld op zich. Gouden berkenbossen, diepblauwe meren en ruige fjorden die majestueus uit het landschap oprijzen, creëren een adembenemend decor dat Bastian Klein al lang fascineert.

De landschappen van Scandinavië hebben iets magisch. Vooral in de herfst onthult de natuur haar volle pracht - een paradijs voor landschapsfotografen. Vorig jaar kreeg ik eindelijk de kans om de uitgestrektheid van het hoge noorden door mijn lens te verkennen. Drie tot vier weken lang was ik onderweg - mijn trouwe auto fungeerde zowel als een comfortabel thuis als een betrouwbare reisgenoot, die me veilig door dit onvergetelijke avontuur loodste. Mijn bestemming: Lofoten en Vesterålen, twee regio's in het noorden van Noorwegen die bekend staan om hun dramatische kustlandschappen.

Deze reis ging echter over meer dan alleen het nastreven van de aurora's, die ik in een eerdere blogpost beschreef. Deze keer lag mijn focus op de enorme diversiteit van de landschappen en de uitdaging om hun onbeschrijfelijke magie vast te leggen door middel van fotografie

Opnieuw bepaalde het onvoorspelbare, steeds veranderende weer mijn route. Om mijn kansen op heldere nachten te maximaliseren, moest ik me voortdurend aanpassen en improviseren, net als op mijn eerste reis. Ik nam een lange omweg door Zweden en Finland, op weg naar de Noordkaap voordat ik uiteindelijk mijn hoofdbestemmingen bereikte.

Het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat deze reis veel meer was dan alleen een fotografisch avontuur - het werd vooral een les in flexibiliteit en doorzettingsvermogen.

Om zo min mogelijk lenzen te wisselen, heb ik bewust voor slechts twee lenzen gekozen: TAMRON 28-300mm F/4-7.1 Di III VC VXD en TAMRON 17-28mm F/2.8 Di III RXD. Deze weerbestendige combinatie gaf me het vertrouwen dat ik me volledig op mijn fotografie kon richten, ongeacht de omstandigheden.

De 28-300 mm is mijn veelzijdige allrounder, perfect voor het vastleggen van zowel weidse landschappen als ingewikkelde details. De beeldstabilisator zorgt voor scherpe opnamen, zelfs bij weinig licht. De 17-28 mm daarentegen is mijn favoriete groothoekspecialist, ideaal voor dramatische perspectieven en adembenemende opnamen van het noorderlicht.

Licht is de ziel van landschapsfotografie. Aan het begin van mijn reis ben ik getuige van een onvergetelijke zonsondergang bij de vuurtoren van Knude in Denemarken. De warme gloed baadt de duinen in een surrealistische, bijna droomachtige sfeer. Deze magie zet zich voort in Noorwegen: een zonsopgang boven een kalm meer, berkenbomen in oranje gloed - een adembenemend gezicht.

Terwijl mijn reis zich ontvouwt, doen de landschappen dat ook. In het Finse Pallas-Yllästunturi Nationaal Park onthult het Scandinavische licht zijn volle dramatiek. De laagstaande zon hult het terrein in een gouden warmte, terwijl donkere regenwolken aan de horizon een opvallend contrast vormen en een bijna filmische spanning creëren.

Ik vertel verhalen met licht. Door voorgrond, middengrond en achtergrond in lagen op te bouwen, creëer ik diepte in mijn beelden. Ontwerpprincipes zoals de regel van derden, hoofdlijnen of reflecties leiden mijn compositie. Maar uiteindelijk dicteert het licht de scène. In Pallas-Yllästunturi heb ik dezelfde bergketen twee keer vastgelegd - de ene keer badend in gouden licht, de andere keer onder dreigende donkere wolken. Twee stemmingen, één verhaal.

De ruige schoonheid van de Noordkaap vormt een unieke uitdaging. Windvlagen en onophoudelijke regen maken elke stap buiten de auto tot een beproeving. Maar de natuur op Magerøya, het meest noordelijke eiland van Europa, biedt zijn eigen beloning: regenbogen strekken zich uit over de dramatische kustlijn en het steeds veranderende samenspel van wind, regen en zon zorgt voor momenten van adembenemende intensiteit.

Vaker wel dan niet fotografeer ik vanuit de auto - en mijn 28-300 mm lens blijkt een redder in nood te zijn. Hiermee kan ik spontane foto's maken zonder mijn beschutte positie te verlaten, waardoor ik zelfs onder de moeilijkste omstandigheden opvallende foto's kan maken.

Na dagen van stormachtig weer in het noorden is de lucht eindelijk opgeklaard. Vol verwachting ging ik weer op weg.

Op de berg Salmivaara ben ik getuige van een zonsopgang die het landschap in goud baadt, terwijl mist over de glooiende heuvels trekt - een waarlijk magisch moment. Later, op het eiland Sommarøy bij Tromsø, beleef ik een onvergetelijke zonsopgang. Het licht dat danst op de fjorden maakt dit moment onvergetelijk.

Ondanks het sterke contrast tussen de heldere lucht en het donkere landschap, is een enkele belichting voldoende. Ik fotografeer met diafragmavoorkeuze (A) op ISO 100 en houd het histogram in de gaten om uitvergrote hooglichten te voorkomen. In de nabewerking licht ik de schaduwen voorzichtig op om het dynamische bereik te vergroten zonder de natuurlijke sfeer te verliezen.

Een van de hoogtepunten van mijn reis wacht op me op het eiland Andøya. Terwijl ik stijg naar het uitzichtpunt Måtind, breekt de zon plotseling door de wolken - een bijna mystiek lichtspel. Instinctief grijp ik naar mijn 28-300 mm om het moment vast te leggen voordat het luttele seconden later vervaagt. Eenmaal boven heb ik eindelijk de foto die ik voor ogen had : warm zonlicht dat de ruige kliffen verlicht terwijl ze in zee storten.

Onze reis gaat verder naar de Lofoten - een droombestemming voor landschapsfotografen. Zelfs in de regen bieden deze eilanden spectaculaire taferelen: torenhoge bergketens, rode vissershutten, ongerepte stranden - een landschap dat bijna surrealistisch aanvoelt. Ik wist meteen dat ik deze iconische regio met eigen ogen moest zien en de essentie ervan moest vastleggen met mijn lens. Maar zelfs hier blijkt het weer een uitdaging.

Op het strand van Uttakleiv beuken de golven tegen de ruige rotsen, terwijl in Hamnøy de vissershutten in schril contrast staan met de imposante berg Olstinden. In de mistige Nusfjord, een van de oudste vissersdorpen van Noorwegen, vang ik een glimp op van een leven gevormd door de zee en de tijd.

Dankzij mijn weerbestendige lenzen kan ik vrij fotograferen ondanks de wind en regen. Dankzij de combinatie van mijn 28-300 mm en 17-28 mm objectieven kan ik de volledige grootsheid van de Lofoten vastleggen - van prachtige zandstranden tot dramatische bergtoppen. Deze regio is echt een paradijs voor fotografen.

Op mijn terugreis door het zuiden van Noorwegen passeer ik de adembenemende landschappen van Geirangerfjord en Aurlandsfjord en volg ik lange stukken van de legendarische Atlantische Weg. Als het blauwe uur aanbreekt, leg ik de lichtsporen van passerende auto's op de iconische Storseisund-brug vast met een lange belichting. Om vloeiende, ononderbroken lichtsporen te krijgen, kies ik voor een belichtingstijd van minstens een minuut, waarbij ik mijn diafragma instel op F/16 en ISO op 50. Een ND8-filter verlengt de belichtingstijd. Een ND8-filter verlengt de belichtingstijd tot 80 seconden, zodat ik de magie van dit vluchtige moment ten volle kan benutten.

Op de laatste ochtend van mijn reis ligt er een dichte zeemist over het Deense landschap. Zachte zonnestralen priemen door de nevel en werpen een sprookjesachtige gloed - een magisch en passend einde van mijn Scandinavische reis.

Deze reis heeft me er weer aan herinnerd waarom ik zo van landschapsfotografie houd. Scandinavië betovert met zijn rauwe, ongetemde schoonheid. Elke dag bracht nieuwe uitdagingen, maar het was de balans tussen zorgvuldige planning en spontane momenten die de ervaring echt speciaal maakte. De meest onvergetelijke scènes ontstonden toen ik het onverwachte omarmde. Met mijn foto's hoop ik de magie van deze landschappen vast te leggen en anderen te inspireren om het hoge noorden te verkennen. Noord-Europa heeft zijn stempel op mij gedrukt - ik weet dat dit niet de laatste keer zal zijn.